Een nieuwe blik op samenwerken in de keten
De samenwerking in de supply chain staat aan de vooravond van een grote verandering. Er wordt veel over gesproken en daarbij komen termen als servitization, eco-systemen, opschuiven in de keten, partnerships en control towers regelmatig voorbij. Zelf spreek ik graag over ‘4th parties’. In dit blog licht ik graag toe hoe ik de supply chain van de toekomst zie. En hoe we die gezamenlijk kunnen bereiken.
3rd en 4th Parties
De 4th party is een bekende term uit de logistiek, waar naast de 3PL’er vaak een 4th Party Logistics (4PL’er) wordt ingezet. Het verschil tussen deze twee? De 3PL’er neemt transport en warehousing over van (productie)bedrijven, de 4th Party Logistics voert de regie over de logistiek in de supply chain. De 4PL’er bezit bij voorkeur geen eigen transport- of warehousematerieel, maar biedt dienstverlening aan die op lange termijn de efficiency van de totale logistiek verbetert.
"Vaak wordt ervan uitgegaan dat een 4PL'er zich ook bezighoudt met bijvoorbeeld importtarieven, human-resourceplanning en verpakken, maar niets is minder waar."
Johan Faes | CEO van Faes
4PL in een nieuw daglicht
Maar al te vaak wordt aangenomen dat een 4PL’er niet alleen de regie voert over de logistiek, maar ook alle zaken beheert en beheerst die bij supply chain management horen. Zoals de integrale planning. Maar is dat ook zo? Houdt de 4PL’er zich ook bezig met het regelen van belastingen, importtarieven, compliancy, voorraadoptimalisatie, human-resourceplanning, wet- en regelgeving over bijvoorbeeld gevaarlijke goederen en last but not least: verpakken? Anders dan je misschien verwacht, luidt het antwoord op die vraag heel vaak ‘nee’.
Logisch, want binnen de bestaande definities vallen deze niet automatisch onder logistiek en slechts gedeeltelijk onder supply chain management. Daarmee is de rol van een 4PL’er smaller dan men soms aanneemt. Niets ten nadele van 4PL’ers, want het is haast onmogelijk om al deze disciplines onder één dak aan te bieden. Maar in de praktijk zal hierdoor slechts sub-optimalisatie bereikt worden in de supply chain. Daarom pleit ik ervoor om het 3P en 4P-model opnieuw tegen het licht te houden. En het model verder uit te breiden met meerdere 4P’ers én een 5P’er.
Supply chain van de toekomst
Ik zie een periferie ontstaan waarin niet alleen een 4PL’er actief is, maar meerdere 4th parties. Zoals een 4PP’er (4th Party Packaging), een 4PC’er (4th Party Compliancy), enzovoort. Iedere 4P’er voert de regie over zijn eigen specialisme en over zijn eigen achterban, de 3P’ers. Al die 4P’ers brengen continu verslag uit aan één eindregisseur, de OEM’er. Deze kunnen we dan beschouwen als de 5P’er. In dit model is supply chain optimalisatie geen mooi streven meer, maar een natuurlijk resultaat.
De rol van de 4P’er en de 5P’er onder de loep
De 4P’er levert zelf liefst geen producten en is volledig onafhankelijk. Dat is wat mij betreft de randvoorwaarde om een goede regierol in te vullen in de supply chain. De producten worden geleverd door de uitvoerders, de 3P’ers.
De 4P’er neemt in zijn specialisme de (vaak non-core) activiteiten van de OEM’er volledig uit handen. Bijvoorbeeld op het gebied van verpakken. Het is zijn taak om op zijn eigen vakgebied binnen de gehele supply chain de integratie, de kwaliteit, de beschikbaarheid, de efficiency en de doorlooptijden te optimaliseren. Daarvoor zet de 4P’er intelligente ICT-oplossingen in, om alle informatiestromen in de keten op zijn eigen vakgebied volledig in beeld te houden. Zo draagt de 4P’er positief bij aan de afgesproken servicegraad (SLA) en aan de Total Cost of Ownership (TCO) van de OEM’er.
De 5P’er krijgt input van al zijn externe adviseurs, de 4P’ers. Op basis van die input bouwt de 5P’er scenario’s en neemt hij beslissingen. Afhankelijk van de afspraken (SLA of andere overeenkomsten) bepaalt de 5P’er welke kosten in het voorkomende geval gerechtvaardigd zijn en welk scenario de doorslag geeft. Zo is een voortdurende optimalisatie van de supply chain haalbaar.
De OEM’er kan heel goed zelf de rol van 5P’er invullen. Maar het zou natuurlijk helemaal van durf getuigen als de OEM’er ook die rol weet uit te besteden. Uiteraard is dit alleen mogelijk als hiervoor een goed doordacht beslismodel wordt ontwikkeld, op basis waarvan de 5P’er beslissingen kan nemen uit naam van de OEM’er.
Randvoorwaarden voor dit nieuwe ecosysteem
Dit nieuwe ecosysteem draait volledig op vertrouwen, kennis delen en regie. Het spreekt voor zich dat in dit model verwacht mag worden dat de 4P-er onafhankelijk is. Dat hij altijd de juiste prijs-kwaliteitverhouding levert en ook voortdurend bezig is met optimalisatie en innovatie binnen zijn vakgebied. Dat kán de 4P’er ook, omdat hij in zijn specialisme als geen ander zicht heeft op de totale keten en de totale behoefte.
Om in controle te zijn en te blijven, heeft de 4P’er zowel inzicht als overzicht nodig. Niet alleen over de eigen processen, maar ook over de processen van eventuele derde partijen (3P’ers). Voor de 5P’er, de spin in het web, geldt dit al helemaal.
Ben jij klaar voor de regisseursrol?
Ben je benieuwd hoe ver jouw organisatie is? Het onderstaande Maturity Grid van CQM laat zien dat er een hoge mate van automatisering nodig is om in controle te zijn. Ook geeft het je inzicht in factoren waaraan je organisatie eventueel nog kan werken om een hogere mate van volwassenheid te bereiken.
Laten we hierin samen optrekken
Of we nu spreken over servitization, opschuiven in de keten, nieuwe ecosystemen of partnerships, feit is dat we in de keten snakken naar een nieuwe manier van samenwerken.
Het mag duidelijk zijn dat een nieuw ecosysteem niet van vandaag op morgen te realiseren valt, er is nog een lange weg te gaan. Laten we die weg samen inslaan. In dit artikel deelde ik mijn visie, ik ben benieuwd naar die van jou.
